Την Κυριακή 15 Δεκέμβρη η επίσκεψή μας στον Αρχαιολογικό χώρο της Αυλιδείας Αρτέμιδας ήταν μια μοναδική εμπειρία! Με πολύ καλή διάθεση μικροί και μεγάλοι ξεκινήσαμε για την Αυλίδα.

Στο λεωφορείο το παιχνίδι ξεκίνησε με το καλημέρα σας, η χαλαρή και ζεστή ατμόσφαιρα έδεσαν την ομάδα. Φτάνοντας στον Αρχαιολογικό χώρο τα παιδιά άκουσαν με προσοχή τον αφηγητή Γιάννη Κατσάνο που με το μοναδικό και συναρπαστικό του τρόπο τους έβαλε να πουν τη συνέχεια της ιστορίας, για τον Αγαμέμνωνα, την Αρτέμιδα και το ελάφι της, την Ιφιγένεια και πως έφτασε στη χώρα της Ταυρικής και τους άλλους ήρωες του Τρωικού πολέμου που ξεκίνησε από τα μέρη μας. Η αφήγηση είχε και παιχνίδι και έπαθλα για όλους τους νικητές !!! Στην οδό Θρεψιάδη πηγαίνοντας προς το δάσος είδαμε ελιές φορτωμένες με καρπό, μάθαμε από τα προσφυγόπουλα ότι η ελιά στα αραβικά είναι zet και το δέντρο της ελιάς zetoun. Στη συνέχεια νυχοπατώντας μπήκαμε στο δάσος, για να μην ταράξουμε τα ζώα και προσπαθώντας ν ακούσουμε το κελάηδημα των πουλιών. Και τι καταπληκτικό, πόσο όμορφα και ήσυχα ακολουθούσαν τα παιδιά μας τον αφηγητή. Με πόση προσοχή προσπάθησαν να καταγράψουν ήχους και εικόνες με τα κινητά, που για πρώτη φορά έπαψαν να είναι παιχνιδομηχανές και χρησιμοποιήθηκαν για κάτι πολύ πιο ουσιαστικό.

Στη συνέχεια ανεβήκαμε πάνω από το Θέατρο της Αυλιδείας Αρτέμιδας και ακούσαμε την ιστορία της ανασκαφής της περιοχής αλλά και του εργοστασίου του Τσιμεντάδικου, για τον μεγάλο αγώνα του Αρχαιολόγου Θρεψιάδη ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές και τα ντόπια συμφέροντα που δεν ήθελαν να προχωρήσει η ανασκαφή της περιοχής και χωρίς πολλά πολλά ν ανοίξει ο δρόμος. Για την ιστορία του Τσιμεντάδικου και πως δούλευε το μικρό και αργότερα το μεγάλο Τσιμεντάδικο και πως συνέβαλε η δημιουργία του εργοστασίου στην ανοικοδόμηση της χώρας, για το σπαστήρα και το τρενάκι που μετέφερε το χώμα από το μικρό και μεγάλο βουνό, το χώρο που ξεκουράζονταν οι Εργάτες και εντέλει για τη δημιουργία του Θεάτρου χρόνια πολλά μετά στο χώρο του παλιού λατομείου από το Θέατρο Χαλκίδας. Πολύ παιχνίδι στη σκηνή του Θεάτρου, πιο θαρραλέες οι μαθήτριές μας το έριξαν στο χορό και στο τραγούδι. Ακούσαμε τραγούδια από το Χοσέ, τραγούδι από την πατρίδα του την Παλαιστίνη, αλλά και τι όμορφα τραγούδησε και ένα ελληνικό τραγούδι ! Διάλειμμα για φαγητό και στη συνέχεια γυρίσαμε από τον παλιό δρόμο με μικρή στάση στην περιοχή της Γλύφας, όπου εικάζεται και είναι υπό διερεύνηση, ότι στο χώρο οι Αχαιοί ναυπήγησαν τα καράβια τους εκμεταλλευόμενοι το δάσος της Ριτσώνας.

Ευχαριστούμαι θερμά τον Γιάννη Κατσάνο για την καταπληκτική ξενάγηση, για το μοναδικό και ευρηματικό του τρόπο να κάνει τα παιδιά πρωταγωνιστές και τον Νικόλα Βλαβιανό που μας έδωσε τους χάρτες της περιοχής καθώς και τα σχέδια των πλοίων της εποχής του Τρωικού πολέμου.